Afgelopen jaren heb ik op verschillende plekken gewerkt. Wanneer ik ergens kom is er vaak een te kort aan laboranten en is het fijn dat er iemand extra bij komt. De rede van te weinig laboranten zijn divers. Wat ik steeds vaker tegen kom is dat collega’s herstellende of thuis zijn vanwege een burn-out. Ik vind dit zorgwekkend!
Afgelopen jaren is er extra beroep gedaan op zorgmedewerkers en het lijkt er niet op dat deze zorghelden het rustiger gaan krijgen. Het is logisch dat er meer mensen in de zorg te maken krijgen met een burn-out. Een burn-out ontstaat door langdurige overbelasting, stress waar je niet goed mee kan omgaan.
De vragen die bij mij opkwamen zijn: Hoe kan je stress/druk verlagen? En wanneer iemand veel stress ervaart, hoe gaan wij in de zorg daarmee om? Wie is verantwoordelijk om zo iemand te beschermen door hem/haar op te wijzen om een stapje achteruit te doen? Wie is verantwoordelijk voor de juiste zorg of begeleiding? En hoe weten we dat iemand aan het op branden is?
Ziekenhuizen hebben trajecten voor medewerkers die uitvallen. Er wordt ruimte gegeven aan de medewerker om thuis op te laden. Vaak is er contact met de teamleider. Tijdens de opbouw zijn er meerder partijen die faciliteiten bieden aan de medewerker. De medewerker heeft dan te maken met HR, teamleider, soms extern bedrijf die ingehuurd wordt om te kijken of de collega elders kan werken en de UWV. In dit traject is er best veel winst te behalen als men dit ziektebeeld centraal zet en vandaar uit het traject opbouwt. Dit zou een mooie verbetering zijn voor de ziekenhuizen die last hebben van uitval door burn-outs. Het leed dat ontstaat door burn out is enorm bij de zorgcollega en een goed opgebouwd traject kan veel leed verminderen na constatering. Daarnaast zijn de kosten van een hersteltraject niet mals en kan ook daarin verbeteringen gerealiseerd worden.
Voorkomen is beter dan genezen
Burn out preventie krijgt helaas veel te weinig aandacht. Er zijn ziekenhuizen die informatie verstrekken aan medewerkers door middel van e-learnings. Maar wanneer iemand een burn out aan het ontwikkelen is, zijn er weinig tools en middelen beschikbaar om hier iets aan te doen. Het is vaak afhankelijk van op welke afdeling je zit en de teamleider die alles in werking moet zetten. Iets wat je steeds vaker ziet is dat er coaches werken in het ziekenhuis. Deze coaches zijn toegankelijk voor iedereen die er werkt en met alle vraagstukken die er dan zijn. Opvallend is dat deze coaches deze doelgroep vaak niet bereiken en andersom ook niet. Vaak komen ze pas met elkaar in contact als het al te laat is.
Zoals vaker is ook hier voorkomen beter dan genezen; Het voorkomen van een burn-out bespaart veel leed bij onze zorghelden en is ook nog eens goedkoper. Er zijn een tal van manieren om medewerkers te trainen om met stress te leren om gaan. Ook zijn er simpele signalen en trucjes die aan te leren zijn door teams voor het herkennen dat collega's zich in de fases voor een burn-out bevinden. Toegankelijkheid naar een coach zou een goede stap zijn voor mensen die aan zichzelf merken dat het te veel wordt. Hiernaast is het organiseren van werk dat uitvoerbaar is een taak waarnaar gekeken moet worden. We weten dat er door Corona extra druk is op de gezondheidszorg. Dit moet geen excuus zijn om de druk in de zorg goed te praten. Pre corona was de druk al groot en die is alleen maar groter geworden.
Ik schrijf dit om aandacht te vragen voor de groep mensen die leiden aan een burn-out of het aan het ontwikkelen zijn. Deze groep lijkt steeds groter te worden en er is veel winst te behalen in het proces. Dit beperkt het leed van de zorghelden en bespaart kosten voor de ziekenhuizen. En het mooiste is: de oplossingen zijn er!!
Comments